Charakterystyka Produktu Leczniczego zawiera wiele ważnych informacji dotyczących konkretnego leku. Jedną z nich jest lista potencjalnych przeciwwskazań do rozpoczęcia farmakoterapii. Czy w przypadku escitalopramu istnieją przeciwskazania, które uniemożliwiają jego stosowanie?
Jakie są przeciwwskazania do stosowania escitalopramu?
W Charakterystyce Produktu Leczniczego (Escitalopram Actavis) widnieją informacje o przeciwwskazaniach do stosowania escitalopramu. Na liście przeciwwskazań występują:
- nadwrażliwość pacjenta na escitalopram lub wszelkie substancje pomocnicze zawarte w leku,
- zdiagnozowane występowanie wydłużonego odstępu QT oraz wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT – ponadto escitalopram nie powinien być łączony z lekami, które powodują wydłużenie odstępu QT,
- leczenie nieodwracalnymi i wybiórczymi inhibitorami monoaminooksydazy B (np. seleglina),
- farmakoterapia niewybiórczymi i nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), co w przypadku połączenia z escitalopramem może doprowadzić do występowania zespołu serotoninowego i szeregu niebezpiecznych następstw np. drżenia, hipertermii, nadmiernego pobudzenia – ryzyko to odnosi się także do odwracalnych IMAO (np. moklobemid) oraz odwracalnych i niewybiórczych IMAO (np. linezolid).
Escitalopram jest również przeciwwskazany do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia. Jeżeli jednak pojawiają się istotne przesłanki, aby rozpocząć leczenie farmakologiczne, to wówczas niezbędne jest rozpoczęcie obserwacji młodego pacjenta pod kątem występowania symptomów o charakterze samobójczym.
Escitalopram – kiedy zachować szczególną ostrożność?
Podobnie jak w przypadku innych leków, tak samo i farmakoterapia escitalopramem wymaga zachowania środków ostrożności pod kątem niektórych produktów leczniczych czy grup pacjentów. Lekarz powinien być szczególnie ostrożny w sytuacji występowania:
- cukrzycy,
- krwotoku,
- hiponatermii,
- lęku paradoksalnego,
- napadów drgawkowych,
- jaskry z zamkniętym kątem,
- zespołu maniakalnego (manii),
- niepokoju psychomotorycznego.
Escitalopram musi być stosowany z ostrożnością w przypadku leczenia innymi lekami o działaniu serotoninonergicznym, gdyż może to spowodować rozwój zespołu serotoninowego. Pierwsze tygodnie leczenia escitalopramem, podobnie zresztą jak większością SSRI i leków psychotropowych, może doprowadzić do nasilenia niektórych zaburzeń m.in. myśli i zachowań samobójczych. Wprowadzenie escitalopramu u pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka samobójstw wymaga ścisłej obserwacji ze strony lekarza.
