W jakich schorzeniach stosuje się escitalopram?

 

Leki psychotropowe to grupa środków farmakologicznych, które wykorzystywane są u pacjentów borykających się z chorobami psychicznymi. W zależności od intensywności i mechanizmu działania preparaty te mogą być stosowane w różnych schorzeniach. Jakie są wskazania do stosowania leków zawierających escitalopram?

 

Jaki jest mechanizm działania escitalopramu?

Escitalopram to lek z grona SSRI – selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Wskutek ograniczenia wychwytu tej aminy biogennej escitalopram przyczynia się do zwiększenia jej zawartości w szczelinach synaptycznych pomiędzy neuronami, a to z kolei powoduje silniejsze pobudzenie receptorów serotoninowych. Tym samym escitalopram pozytywnie wpływa na samopoczucie pacjenta i wykazuje działanie antydepresyjne.

Dodatkowo escitalopram nie wykazuje powinowactwa do receptorów adrenergicznych, histaminowych, opioidowych, benzodiazepinowych, serotoninowych 1A i 2, cholinergicznych i muskarynowych. To tłumaczy bezpieczeństwo stosowania tego leku i mniejszą ilość potencjalnych działań niepożądanych.

 

Escitalopram – wskazania

Informacje o wskazaniach do użycia escitalopramu znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego (Escitalopram Cipla). Leki z escitalopramem wykorzystuje się w farmakoterapii takich chorób jak:

  • Epizody dużej depresji

Pacjenci z tzw. dużą depresją przejawiają dużą skłonność do myśli samobójczych, silne zaburzenia poznawcze i spowolnienie psychomotoryczne. W większości przypadków nie są zdolni do wykonywania obowiązków domowych i zawodowych. Dobowa dawka leku to 10 mg i może zostać zwiększona do 20 mg. Działanie antydepresyjne następuje po 2-4 tygodniach, a samo leczenie powinno trwać przez minimum 6 miesięcy.

  • Fobia społeczna (SAD)

Rodzaj zaburzenia lękowego, które wiąże się z niepokojem i obawami dotyczącymi kontaktów międzyludzkich – przede wszystkim z osobami nieznajomymi. Dawka dzienna to przeważnie 10 mg, która może zostać zwiększona lub zmniejszona. Działanie lecznicze następuje po 2-4 tygodniach, natomiast farmakoterapia powinna trwać co najmniej 12 tygodni.

  • Uogólnione zaburzenia lękowe

Problem polegający na intensywnym, nieuzasadnionym zamartwianiem się, często o nieistotne sprawy. Wzmożone odczuwanie niepokoju, lęku i nieustannego poczucia napięcia (ciągła obawa generuje postawę trwania w gotowości). Dawka leku to 10 mg dziennie i w razie potrzeb może zostać zwiększona do 20 mg. Leczenie przeważnie trwa przez co najmniej 6 miesięcy.

  • Napady paniki z agorafobią lub bez

Lęk paniczny to forma zaburzeń lękowych, a problem agorafobii (strach przed otwartą przestrzenią, dużymi skupiskami ludzi, miejscami publicznymi) jest jedną z najczęściej współistniejących przypadłości. Escitalopram stosuje się przez 7 dni w dawce 5 mg, a następnie zwiększa się do 10 mg lub 20 mg. Farmakoterapia trwa kilka miesięcy, a skuteczność terapeutyczna następuje po około 3 miesiącach.

  • Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne

Znane też jako nerwica natręctw – wyczerpujące, trudne do opanowania myślenie lub wykonywanie konkretnych czynności. Próba oderwania się od myśli lub czynności kończy się wygenerowaniem dużego napięcia i stresu. Leczenie escitalopramem trwa do momentu całkowitego zniesienia objawów. Dawka wyjściowa leku to 10 mg dziennie, a w razie potrzeb może być zwiększona do 20 mg.

 

Bibliografia

  1. “>
  2. “>
  3. Zobacz też:

    fluoksetyna.pl

    Najnowsze poradniki: